Σας καλωσορίζουμε στην νέα σελίδα του Συλλόγου μας. Δημιουργήσαμε τον ιστότοπο αυτό για να επικοινωνούμε και για να προβάλλουμε τις ομορφιές του τόπου μας
γιορτή μελιού χαιρετώ τα δρουλάπια!!! Η αφισούλα για τη γιορτή μελιού είναι ωραία σαν αφίσα αλλά περισσότερο θα έλεγα ταιριάζει σε εκδηλώσεις που έχουν σχέση με μικρά παιδιά και όχι με μεγάλα και μικρά.Θα μου έρεσε να υπάρχει στην αφίσα το κελί της μέλισσας και μέσα εικόνες από λουλούδια ,μελισσούλες κλ.π. και ίσως μέσα να γράφονται οι διοργανωτές και χορηγοί.
Δρολάπι, δρόλαπας: ξαφνική, ισχυρή βροχή με δυνατό άνεμο.
Στο τόπο μας έρχονται από τη Δίρφη και μας τα στέλνει δώρο το Αιγαίο πέλαγος συνήθως τα καλοκαίρια, τότε που η γη είναι τόσο διψασμένη!. Ξαφνικά μια δυνατή βροχή σαρώνει τα πάντα, οι δρόμοι πλημμυρίζουν, το ποτάμι στη μεγαλύτερη δύναμή του ξεριζώνει ως και δέντρα, η μέρα αγριεύει σα να ναι νύκτα ,μικροί και μεγάλοι τρέχουμε να προστατευθούμε . Μα σαν τελειώνουν είναι ένα θαύμα.: ο αέρας πεντακάθαρος ,τα δέντρα καταπράσινα, τα νερά του ποταμού ξεθολώνουν και γίνονται γάργαρα-εφτακάθαρα, το ουράνιο τόξο στεφανώνει το χωριό,, ένα δροσερό αεράκι αναζωογονεί φύση και ανθρώπους και δίνει δύναμη , ζωντάνια. Έτσι δεν είναι και η ζωή μας; δρολάπια γεμάτα από συγκρούσεις στις σχέσεις μας ,ανταγωνισμούς , επιθετικότητα, εγωισμούς, μπερδεμένες σκέψεις και ιδέες, στοχασμούς που αναστατώνουν , εξεγέρσεις , αναζητήσεις. Κι’ όταν τελειώνουν κι’ αυτά τα δρολάπια, γίνονται γνώση, φιλία, αγάπη, συνείδηση ,σκοποί και στόχοι που ομορφαίνουν τη ζωή μας και της δίνουν νόημα .
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Μόλις σταμάτησε στη ράμπα η γιορτή και οι μάγιστροι σού βγάζουν το καπέλο φτάνει μια λέξη τη φοβέρα σου να πει κι εγώ μαζί σου δύω κι ανατέλλω.
Δώσ’ μου τα χέρια σου, ακριβή δρολάπι απ’ τον Αϊ-Φραγκίσκο χάνομαι κάθε που σε βρίσκω μες στη θεσσαλική βροχή.
Φτιάχνουν τη μάσκα σου οι δραπέτες με πηλό να βρει τροφή του Χάρλεμ το καμίνι στον κόσμο που ανασαίνεις τον αληθινό στήσαν χορό οι μαζορέτες κι οι αθερίνοι
Φαντάσου Μήτσο να σε πιανε ο δρόλαπας στο στατόρ' στα μελίσσια και να μην είχες αυτοκίνητο, όπως δεν είχαν τότε οι γονείς μας, 'λούτσα'θα "γίνησταν"! Είχε έρθει ποτέ ο πατέρας σου να σε πάρει από το σχολείο με σεντονι- αντι ομπρέλας- γιατί έπιασε ξαφνικά "δρολάπ";
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΗΤΣΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήgeia soy mhtso
ΑπάντησηΔιαγραφήθυμιζει τοπιο απο πινακα ζωγραφικης
ΑπάντησηΔιαγραφή:D
γιορτή μελιού
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρετώ τα δρουλάπια!!! Η αφισούλα για τη γιορτή μελιού είναι ωραία σαν αφίσα αλλά περισσότερο θα έλεγα ταιριάζει σε εκδηλώσεις που έχουν σχέση με μικρά παιδιά και όχι με μεγάλα και μικρά.Θα μου έρεσε να υπάρχει στην αφίσα το κελί της μέλισσας και μέσα εικόνες από λουλούδια ,μελισσούλες κλ.π. και ίσως μέσα να γράφονται οι διοργανωτές και χορηγοί.
Δρολάπι, δρόλαπας: ξαφνική, ισχυρή βροχή με δυνατό άνεμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο τόπο μας έρχονται από τη Δίρφη και μας τα στέλνει δώρο το Αιγαίο πέλαγος συνήθως τα καλοκαίρια, τότε που η γη είναι τόσο διψασμένη!.
Ξαφνικά μια δυνατή βροχή σαρώνει τα πάντα, οι δρόμοι πλημμυρίζουν, το ποτάμι στη μεγαλύτερη δύναμή του ξεριζώνει ως και δέντρα, η μέρα αγριεύει σα να ναι νύκτα ,μικροί και μεγάλοι τρέχουμε να προστατευθούμε .
Μα σαν τελειώνουν είναι ένα θαύμα.: ο αέρας πεντακάθαρος ,τα δέντρα καταπράσινα, τα νερά του ποταμού ξεθολώνουν και γίνονται γάργαρα-εφτακάθαρα, το ουράνιο τόξο στεφανώνει το χωριό,, ένα δροσερό αεράκι αναζωογονεί φύση και ανθρώπους και δίνει δύναμη , ζωντάνια.
Έτσι δεν είναι και η ζωή μας; δρολάπια γεμάτα από συγκρούσεις στις σχέσεις μας ,ανταγωνισμούς , επιθετικότητα, εγωισμούς, μπερδεμένες σκέψεις και ιδέες, στοχασμούς που αναστατώνουν , εξεγέρσεις , αναζητήσεις.
Κι’ όταν τελειώνουν κι’ αυτά τα δρολάπια, γίνονται γνώση, φιλία, αγάπη, συνείδηση ,σκοποί και στόχοι που ομορφαίνουν τη ζωή μας και της δίνουν νόημα .
Χαρούμενο τραγούδι για τη Σύλβια Πλαθ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Μόλις σταμάτησε στη ράμπα η γιορτή
και οι μάγιστροι σού βγάζουν το καπέλο
φτάνει μια λέξη τη φοβέρα σου να πει
κι εγώ μαζί σου δύω κι ανατέλλω.
Δώσ’ μου τα χέρια σου, ακριβή
δρολάπι απ’ τον Αϊ-Φραγκίσκο
χάνομαι κάθε που σε βρίσκω
μες στη θεσσαλική βροχή.
Φτιάχνουν τη μάσκα σου οι δραπέτες με πηλό
να βρει τροφή του Χάρλεμ το καμίνι
στον κόσμο που ανασαίνεις τον αληθινό
στήσαν χορό οι μαζορέτες κι οι αθερίνοι
Φαντάσου Μήτσο να σε πιανε ο δρόλαπας στο στατόρ'
ΑπάντησηΔιαγραφήστα μελίσσια και να μην είχες αυτοκίνητο, όπως δεν είχαν τότε οι γονείς μας, 'λούτσα'θα "γίνησταν"!
Είχε έρθει ποτέ ο πατέρας σου να σε πάρει από το σχολείο με σεντονι- αντι ομπρέλας- γιατί έπιασε ξαφνικά "δρολάπ";